In het onderstaand artikel in Solidair is sprake van een “verkiezingsbilan” Dit kon u lezen in het vorig artikel. Opmerking: bij het opstellen van dat bilan is Nadine Rosa Rosso nog betrokken als Algemeen Secretatis. Ook de enquete waarover Jan Hasaers spreek is nog opgesteld onder leiding nog van Nadine Rosa Rosso. Het GEBRUIK van de resultaten van deze enquete vanaf februari 2004 (zie later artikel) om een “ACTIE-programma” en later een “VERKIEZINGS-programma” op te stellen, daarbij is Nadine NIET meer betrokken.
Op Solidair.org, woensdag,
"De PVDA met de enquête 'laat je stem horen', die pas uit de startblokken is gekomen…
Op basis van die kritiek stelden we een lijst op met vijftien à twintig problemen die ons het belangrijkst lijken. …vragen we de mensen wat voor hen de drie belangrijkste thema's zijn uit de lijst die wij voorstellen. Ze mogen er zelf nog andere bijzetten. Anderzijds vragen we wat hét hoofdprobleem is, voor elk van die thema's. …
Wie
Jan Hasaers. We hebben het eerst gevraagd aan onze leden, tijdens de jongste algemene vergaderingen…. We leggen de enquête ook voor aan de leden die niet naar de vergadering konden komen. Velen van hen willen de enquête ook laten invullen door hun collega's of buren. We geven ze ook aan onze sympathisanten, aan mensen met wie we vaak samenwerken, zoals medewerkers van
Zo moeten de basisleden maar aannemen dat volgens de PVDA-leiding : "Het grootste deel van die rapporten in eenzelfde richting gingen": en dat was dan de basis van haar VERKIEZINGS-balans…
De besluiten toen waren nog NIET bekrachtigd door een congres. Een van die besluiten van de toenmalige PVDA-leiding was de enquete "Laat je stem horen" te houden. De partijleden hebben zich hierover in een congres niet kunnen uitspreken. Trouwens is de NIEUWE LEIDING van de PVDA, in 2004 tot stand gekomen na de interne problemen die voortkwamen uit de verkiezingen, niet verkozen of zelfs maar bekrachtigd door een CONGRES. Om zich een "democratisch"tintje te geven spreken de kaders op
Er was een verkiezingsbalans, opgemaakt door een fractie binnen de leidng van de PVDA, in 2003.
Er werd besloten tot een partijvernieuWing in 2004 (dixit Peter Mertens)
Één van de besluiten was: komen tot een programma waarmee in de eerste plaats gescoord kon worden bij de verkiezingen en dat eindelijk zou
De partij zou niet meer prioritair gerichten worden op de voorbereiding van de revolutie (het doen uitgroeien van massabewegingen en klassenstrijd zowel in aantal als in bewustzijn)
Dit was echter tot dan toe het eensgezinde besluit van ALLE LEDEN en nog herbevestigd op het vijfde congres in 1995.
Toen waren alle leden nog meebeslissend, dit tot in 2001 toen op de tweede zitting van het zevende congres er nieuwe statuten werden opgesteld.
Deze nieuwe statutaire situatie werd gebruik voor een manipulatie door de een fractie binnen de leiding.
Door een grote uitbreiding met RAADGEVENDE leden kwam het tot een meerderheid van raadgevende leden ten opzichte van beslissende leden op de algemene ledenvergaderingen. Op die algemene ledenvergaderingen werden beslissende keuzes gemaakt voor een nieuw ACTIE- programma. Ook de keuzes van "5000 gewone Belgen" (dixit Peter Mertens) waren belangrijker dan de keuzes die de eigenlijke BESLISSENDE leden, die ooit overtuigd lid waren geworden van een revolutionaire communistische partij, eventueel zouden maken. Het was gewoon "meerderheid tegen minderheid". De mogelijke keuzes werden dan nog beperkt. De leiding stelde een lijstje op van mogelijkheden, in de vorm van een geprepareerde "enquête".
Het eerste resultaat: een werking als die van een reformistische partij, vooral gericht op het behalen van goede resultaten in verkiezingen.
Het tweede resultaat: een reformistisch programma gericht op het kunnen scoren in verkiezingen.
Die twee resultaten die reeds bereikt waren in 2004, vormden de "de opdracht" (dus met terugwerkende kracht…) die "provinciale congressen" dan mochten geven aan een in 2004 zich zelf benoemde leiding.
Zo kreeg de enquete het "opgelegde"doel, "gesteld door de balans van de verkiezingen":
zoeken naar een oplossing voor de strijd om VERKOZENEN te halen bij verkiezingen.
Zo kwamen er dus:
"…kritieken van leden op de enquete zelf…
Jan Hasaers. …Er zijn twee grote aspecten, waar ik helemaal akkoord mee ga. Ten eerste zijn we met de enquête begonnen toen de partij nog niet klaar was met het bilan over de fouten uit het verleden waar we na de verkiezingen mee startten. …
De tweede kritiek is dat we de enquête en ook de nieuwe busfolder gemaakt hebben zonder de leden erbij te betrekken, …"
En hierbij is de enquete…
" Jan Hasaers. … één instrument, niet het enige. …
Maar je moet de mensen wel meekrijgen in de strijd die we voeren. En vermijden van ons overal in storten zonder iets te verankeren en zonder onze banden met de mensen blijvend te versterken. De enquête is daar een goed middel toe. …
Waarom vraagt de enquête alleen wat de problemen zijn en niet wat de mensen denken over bepaalde eisen?
Jan Hasaers. … beginnen met de problemen goed te onderscheiden, ook de manier waarop de mensen die formuleren. Dan moet je peilen naar de oorzaken die aan die problemen ten grondslag liggen. Pas daarna kun je zien hoe je daar een oplossing kunt voor vinden, welke eisen je naarvoor moet schuiven...
… We voorzien ermee te stoppen eind januari. Daarna komen er in alle plaatselijke partijafdelingen discussies over de resultaten van de enquête en dan volgt een voorstel over de inhoud en de instrumenten voor de kiescampagne. Dat voorstel wordt bediscussieerd op de algemene ledenvergaderingen. …"
Bewust of onbewust is Jan Hasaers, toch ook een NATIONAAL kader, medeplichtig aan de manipulatie van héél de partij zoals die toen van start ging.
Lees verder in volgend artikel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten