PVDA in 2008(1): "Hervorming eerst, niet socialisme"

2 maart 2008: slotmeeting 8e congres Partij van de Arbeid van België

Op 2 maart 2008, zal de slotmeeting van het achtste congres van de Partij van de Arbeid van België plaats hebben (gehad …- afhankelijk van het moment dat u dit leest)
Peter Mertens, sinds 2004 de belangrijkste woordvoerder van de PVDA, op de website pvda.be hierover:

"De 460 afgevaardigden op het Congres zochten samen naar een nieuwe oriëntatie voor de partij op basis van drie begrippen: beginselvast, soepel en een partij van de werkende mensen. Dat is het einddoel van de discussies die wij al drie jaar voeren. Het komt erop aan onze marxistische principes te herdefiniëren, meer open te staan (in tegenstelling tot een zeker sektarisme van vroeger) en tenslotte een echte partij van de werkende mensen te worden. "

Om te beklemtonen dat met deze "nieuwe oriëntatie" ALLE partijleden het eens zijn (of toch een betekenisvolle meerderheid) stelt Peter Mertens:

"Ook op het vlak van de democratie heeft de partij een stap vooruit gezet. Wij hebben afgerekend met de negatieve ervaringen uit 2003 toen wij bij de verkiezingen opkwamen met de lijst Resist.(1) Toen hebben wij te weinig geluisterd naar de basis van de partij. Van dan af zijn we ook anders beginnen werken. We kozen voor algemene ledenvergaderingen en voor provinciale congressen. In diezelfde lijn ging dit nationaal congres een klein jaar geleden (maart 2007) van start.
Op die manier werden de teksten van het Congres door alle basisgroepen en militantenkernen gedurende de voorbije lente bediscussieerd.
Iedereen kon zijn mening geven. Een tweede versie werd op het einde van de zomer aan de Congrescommissie voorgesteld en tenslotte werd een derde versie ter stemming voorgelegd aan de voltallige zittingen van 20 oktober en 24 november 2007.
Die democratische ervaringen werden in de nieuwe statuten opgenomen zodat ze tot de permanente werkwijze van de partij gaan behoren."

Ik zelf heb op dit moment nog geen congresdokumenten gelezen, ook niet de NIEUWE statuten die op het congres tot stand zijn gekomen. Tenslotten ben ik geen lid (meer) en kan dus niet naar de slotmeeting komen. Ook hoor ik niet tot de uitgenodigde personaliteiten en pers…

8e congres (voorlopig) sluitstuk?

In mijn analyse wil ik aantonen hoe het 8e Congres een (voorlopig?) sluitstuk vormt van een ontwikkeling die al een tijdje bezig was in de PVDA, maar die inderdaad sinds de verkiezingen in België van 2003 in een stroomversnelling kwam.
Mijn standpunt is dat er een BEWUST verburgerlijkte kern van kaders de PVDA van een revolutionaire partij een reformistische partij wil maken. Deze kern wist dat zij dat maar kon doen, zonder veel scheuringen of/en oppositie, als zij op één of andere manier het democratisch centralistisch partijgbeginsel (dat al vanaf het onstaan van AMADA -Alle Macht Aan De Arbeiders - de voorloper van de PVDA deel uitmaakt van haar organisatorische principes) kon manipuleren.
Want dan kon zij zich de loyauteit van vooral die partijmilitanten verzekeren, die partijlid zijn geworden vóór 1995.

Tot deze kern van bewust burgerlijk geworden partij-kaders behoren Peter Mertens en Boudewijn Deckers. Ik noem deze namen omdat ik het van hén duidelijk zal aantonen.
Er zijn ook een deel kaders die schuldig zijn aan het TOELATEN van deze ontwikkeling of die actief hebben meegewerkt aan deze ontwikkeling.
Want om deze ontwikkeling mogelijk te maken moest bij zo`n groot deel als mogelijk van de partijleden het analysevermogen (het TOEPASSEN van het wetenschappelijk socialisme of het dialectisch en historisch materialisme ook genoemd het marxisme .. of ook "het marxisme-leninisme) aangetast worden.
Twee kaders die een voor groot deel medeplichtig hieraan zijn: Jo Cottenier en Herwig Lerouge. Ook deze beschuldiging zal ik hard maken.
Zij moesten hier uit het collectief bewustzijn van alle leden, alle politieke richtlijnen, alle politieke strijdnotas bannen, vervat in speeches, voorstellen tot congresdokumenten en boeken van de tot in 1995 nog ACTIEF LEIDEND voorziter Ludo Martens. Ook dit zal ik aantonen.
Natuurlijk zijn ook een groot deel van de partijleden ZELF ook schuldig omdat zij niet zelfstandig en op een correcte manier het toepassen van het wetenschappelijk socialisme hebben weten eigen te maken. Hierdoor vervielen velen in een wat ik zal noemen "suivistisch activisme". Vervallend in politieke apathie konden zij niet meer het opportunisme waarnemen waarvan de bewust revisionistische kern dan weer kon gebruik maken om haar slag te slaan.
Een voorbeeld van een kader, bezorgd om het behoud van het revolutionair karakter van de PVDA, maar niet meer in staat opportunistische ontwikkelingen waar te nemen in de revolutionaire partij waarvan hij kader is, waardoor hij niet meer in staat is om strijd te voeren tegen de ontwikkeling van een BURGELIJKE lijn (het revisionisme) is: Kris Hertogen .
Dit alles zal ik doen in een reeks, in datum opeenvolgende artikels op mijn weblog. Één ellenlang artikel, zeker online op het scherm van uw computer, zou quasi onleesbaar zijn.
Ga nu naar volgend artikel in de reeks: De PVDA in 2008: "Hervorming eerst, niet socialisme".

(1) De lijst Resist was een gemeenschappelijke verkiezingslijst van de Arabisch-Europese Liga (AEL) en de PVDA