INHOUD april 2008: de artikels in archief april 2008

1. Anti-Mertens(22):Peter begin met ”De Grote Bocht” (truk geleerd van Boudewijn Deckers)
Peter gaat nu verder met een uitwijding over “de partij van Europees links” en concludeert dat er nergens bij de partij van Europees Links “enige verwijzing naar het privé-bezit van de productiemiddelen, de inherente economische crisissen van dit systeem, de moordende concurrentie van de monopoliebedrijven, de herverdeling van de wereld door de grote imperialistische machten te vinden” en “is er ook geen nauwkeurige analyse te vinden van de oprichting van de Europese Unie of van de sterke hand van de Europese Ronde Tafel van Industriëlen achter dit project.” En hij besluit: “Ook zul je vruchteloos zoeken naar enige verwijzing naar een strategie van sociale revolutie."
Zo zou dus de partij van Europees Links een reformistisch project zijn in tegenstelling tot de PVDA van Peter Mertens waar er wél “verwijzing naar het privé-bezit van de productiemiddelen, de inherente economische crisissen van dit systeem, de moordende concurrentie van de monopoliebedrijven, de herverdeling van de wereld door de grote imperialistische machten” zou zijn. De PVDA zou dus WEL revolutionair en marxistisch zijn omdat ze “een nauwkeurige analyse van de oprichting van de Europese Unie of van de sterke hand van de Europese Ronde Tafel van Industriëlen achter dit project” heeft en zeker een “verwijzing naar een strategie van sociale revolutie.” MAAR…

Emile Vandevelde, leider van de Belgische Werklieden Partij begin 20ste eeuw, “verwees” OOK wel naar de noodzaak (ooit in een verre toekomst?) van de “diktatuur van het proletariaat”. Dit maakte van de BWP géén revolutionaire partij! Volg de redenering van Peter Mertens zelf hier. Deze uitwijding over “de partij van Europees Links” is echter een aanzet voor Peter’s lange redenering in het volgend artikel.
2. Anti-Mertens(23): Peter Mertens “schept” tegenstellingen om zichzelf dan aan de “goede” kant te plaatsen
Ik geef hier eerst een héle lange redenering van Peter Mertens weer. Volgens Nadine Rosa Rosso (zo leert ons toch het citaat dat Peter Mertens geeft van har) was de lijn ooit van de PVDA dat “deelname aan naoorlogse burgerlijke regeringen de kern uitmaakt van het revisionisme.” En dit zou zij verkeerd vinden, zegt Peter Mertens.
Hij stelt dat Nadine twee diskussies bij elkaar voegt. Er is het eerste debat over de strategie naar socialistische revolutie tijdens en wel onmiddelijk na de bezetting.
Vervolgens, zegt Peter Mertens, “Hoe dienen de communisten op te treden tegen het Marshallplan en tegen andere Amerikaanse voorstellen die de Europese landen van de VS afhankelijk maken? Dat is de vraag uit het tweede debat."
Dan besluit Peter Mertens “De eerste kritiek op het revisionisme betreft dus geenszins verkiezingsuitslagen en regeringsdeelname. Het gaat over de strategie van de socialistische revolutie en over de illusies in het karakter van een nationaal-democratische bevrijding.”
Peter Mertens verlegt de diskussie van de essentie (strijd voor revolutie, hoe? En over de ontwikkeling van het revisionisme binnen de Derde Internationale –die uiteindelijk door Stalin ontbonden wordt) naar “Wat voor parlementarisme moeten de revolutionairen voeren”. Dit is te vergelijken met de tactiek om het bilan dat op een bepaald moment over de gehele partijwerking in een bepaalde periode moet worden gemaakt TE VERVANGEN door een bilan over de laatste verkiezingen en de verkiezingscampagne van de partij (hetgeen dan weer wordt beschouwd als een bilan van de werking van de partij in het algemeen) Dit is een vorm van opportunisme.
Peter Mertens stelt een bepaalde bestaande concrete opvatting - over de staat, over de rol van verkiezingen, over een antiimperialistische islamitisch verzet - voor als “reformism” als het duidelijk het marxisme verwerpt of “revisionisme” als het zich presenteert als “revolutionair” of “marxistisch”.
Hij stelt hier dan zogenaamd diametraal tegenover een antwoord van “de echte marxisten” (gestaafd met citaten van Marx, Engels en Lenin). Maar als men het goed bekijkt is ZIJN standpunt niet echt TEGENGESTELD aan het bestreden standpunt OFWEL geeft hij GEEN antwoord op wat nu wel de STRATEGIE van de “echte marxisten” moet zijn.
Peter Mertens is een kei –dat heeft hij van Boudewijn Deckers geleerd – in het héél misleidend te bepalen “waar de diskussie, of de tegenstellingen over gaan” Hij heeft iets waarvan hij op voorhand wil stellen dat de PVDA héél revolutionair, héél marxistisch in is; zoekt dan bij “tegenstander” formuleringen en citaten die in tegenstelling hiermee zouden staan én zoekt de citaten bij Marx en Lenin die de PVDA lijken te bevestigen. Ipv dialectisch-materialist te zijn bouwt hij een héél metafysische-idealistische construktie op.
En het probleem van “verkiezingsuitslagen en regeringsdeelname” (nou nou, Petertje!) stelt zich NU voor de PVDA. Het probleem van enig revisionisme bij een eventuele socialistische revolutie… DAT probleem stelt zich voor de PVDA in een verre toekomst , waarbij Peter Mertens wellicht denkt: “Dan ben ik er al lang niet meer….!" Lees hoe Peter Mertens zijn idealisme probeert te verkopen als "marxisme" in dit artikel.
3. Anti-Mertens (slot): Peter Mertens en Boudewijn Deckers “verdedigen” hun keuze voor de burgerij
Dit is het laatste artikel in de reeks Anti-Mertens, waarin ik stel waarom Peter Mertens uiteindelijk zijn boekje geschreven heeft en waar zijn hele redenering (met bochten) naar moesten leiden. Hij bewijst hier welk een goede leerling hij is van Boudewijn Deckers.
Waarom zo beklemtonen dat de PVDA marxistisch is en revolutionair en dat ze zich nog altijd prioritair probeert in te planten in de grote bedrijven en andere werkerconcentraties? Het dient om al het activisme van de leden in de vakbonden en de bedrijven, waarvan men MEENT (als men het “marxisme” van Peter Mertens mag geloven) dat het de revolutie dient, met veel marxistische en pseudo-revolutionaire fraseologie…. te richten op betere resultaten bij VERKIEZINGEN en het behalen van VERKOZENEN OP ALLE NIVEAUS.
Héél het boekje van Peter Mertens is een pseudo-marxistische analyse vanuit een pseudo-revolutionair klassestandpunt om te zeggen: “we gaan terug naar de (produktie-)arbeiders in de grote bedrijven, want DAAR kunnen we onze sterkste troeven uitspelen (afkomstig van onze dertig jaren werk), om te zorgen dat er een stabiele stemmen-basis is onder ons kiesgerechtigd doelpubliek (werkers én allen die hun hoofd-inkomen NIET halen uit en of ander vorm van toeeigening van meerwaarde.)”. En dàt is de lijn die Boudewijn Deckers (als hoogste kader) aan de partij oplegt….en iedereen die die (pseudo marxistische, pseudorevolutionaire )lijn niét volgt, die zijn of haar plaats is, volgens zowel Peter Mertens als Boudewijn Deckers, niét in de PVDA.Lees welk een goede leerling Peter Mertens was van Boudewijn Deckers in dit artikel.
4. De arbeidersklasse(1): voor Boudewijn Deckers, hét doelpubliek in verkiezingen
Op Solidair.org, dinsdag, 8 juni 2004:Boudewijn Deckers, dan nog BENOEMD (NIET op een congres verkozen) Algemeen Secretaris van de Partij van de Arbeid van België, schrijf het artikel: "De PVDA en deelnemen aan de verkiezingen Het begin van dit artikel verraadt gelijk de rol die Boudewijn Deckers toebedeelt aan partijleden die als arbeiders werken in een groot bedrijf. Het verraadt ook de rol die hij "de arbeidersklasse" toebedeelt: "potentieel kiespubliek" waar stemmen voor de PVDA te ronselen zijn. Een partijlid moet vooral het IMAGO of PROFIEL van de PVDA uitdragen en dus bijna per definitie OPENLIJK zijn. Deze VOORAF ingenomen opvatting (de arbeidersklasse als potentieel kiespubliek aan wie het IMAGO, het PROFIEL, het radikaal HERVORMINGS-VERKIEZINGS-PROGRAMMA van de PVDA moet worden gepropageerd) licht aan de basis van zijn "marxistisch" analyse over de arbeidersklasse en haar rol, in een ander artikel.
Op Solidair.org, 19 mei 2004, schreef Boudewijn Deckers samen met Tom De Meester (en zo werd Tom door "de leraar" opgeleid inzake toepsssen van het revisionisme): "Welke weg kiest de PVDA na het Resist-avontuur?
Hij geeft ook Peter Mertens de nodige "brandstof" om ZIJN uitgewerkte analyse te schrijven (In principe is de analyse van Peter Mertens dus IDENTIEK aan die van Boudewijn) in de Marxistische Studies No. 72, 29 oktober 2006, verschenen bij EPO, “De arbeidersklasse in het tijdperk van de transnationale onderneming" Zo hoop ik ook voor vroegere medemilitanten duidelijk te maken dat door Boudewijn Deckers er een “toets in de practijk” gefabriceerd wordt op basis van VOORAF INGENOMEN OPVATTINGEN:
"Een slechte verkiezingsuitslag is grotendeels een “toets in de practijk” dat de manier van actief bezig zijn rond het propageren van het PROFIEL dat de PVDA wil hebben als “communistische partij van de 21e eeuw” niet goed is.
De “ toets in de practijk” bewijst dat de manier waarop de PVDA “terug gaat naar de arbeidersklasse” zoals wordt geïllustreerd door “Louis” de juiste manier is" Aan de hand van zijn EIGEN artikels kun je in dit artikel het begin lezen van de ontmaskering van Boudewijn Deckers' revisionisme.
5. De arbeidersklasse(2): Boudewijn Deckers telt het aantal arbeiders in België
Een commentaar van mij op een artikel dat Boudewijn Deckers en Tom De Meester schreven in Solidair… over de arbeidersklasse. Inderdaad dezelfde Tom De Meester die nu het PVDA-kader is die de campagne rond de energieprijzen leidt: "Daling van 21% naar 6% BTW op de electriciteitsprijzen"(hierover zullen we het OOK nog wel eens hebben)
Een uitgebreide 'lezersmail" ergens in 2004…. van "Crazy Horse"
"Welke weg kiest de PVDA na het Resist-avontuur?" van Boudewijn Deckers en Tom De Meester in Solidair van 19-05-2004.
In dit artikel hier te lezen, enkele stukken hieruit, met daaringevoegd enkele bedenkingen van mij.

6. De arbeidersklasse(3): Boudewijn Deckers: tegen sectarisme, terug naar de arbeiders
Een andere nogal uitgebreide "lezersmail" (ik stuurde ook een papieren versie, zelfs met INTERNE koerier, naar de leiding van de PVDA én de redactie van Solidair) Ik stuurde deze, op ergens in februari 2005. Met als titel “Analyse van ACTUEEL kapitalisme en arbeidersklasse nodig voor strategie voor PVDA”
Boudewijn zegt in Solidair van 19 mei 2004: "... "Wij moeten terugkeren naar de bron", zegden onze leden. "Wij moeten de strijd tegen het sektarisme weer opnemen daar waar we ermee gestopt zijn."
De strijd tegen sectarisme weer opnemen wat houdt dat in? In Solidair van 9 februari 2005:
“ We zouden resoluut de strijd van de arbeiders helpen ontplooien tegen de nefaste politiek van de paarse regering. We beloofden naar uw stem te luisteren opdat ons revolutionair werk zo nauw mogelijk zou aansluiten bij wat u in uw fabriek, op kantoor, in uw wijk of vriendenkring hoort. Zodat uw collega's, vrienden en buren zich ook herkennen in de PVDA.
Een zeer ruime raadpleging leverde onze hoofdslogan op. "Eerst de mensen, niet de winst" bleek een geslaagde one-liner te zijn met een klare inhoud: de werkende bevolking heeft een andere maatschappij nodig op basis van een consequent anti-kapitalistisch programma."
"…'Wij werken aan een communisme van deze tijd en concentreren ons op de problemen van de arbeiders'."
Onze leden kozen voor drie hoofdeisen: 'Medicamenten 100% terugbetaald', 'Recht op brugpensioen op 55 jaar met aanwerving van een jongere' en 'Een belasting van 1% op de fortuinen boven het half miljoen euro'. Met die eisen … gingen we samen met u de kiescampagne van mei 2004 in. ….(en) gooiden we ons met diezelfde slogan en eisen in de verdere klassenstrijd…."
Het effect van de opgelegde,volgens mij, revisionistische partijlijn op de hele partij heeft zijn invloed op de partiijwerkingen actief in de wereld van de arbeid. Lees maar het bilan van de staking bij Degussa door Ward Coenegrachts in Solidair van 9 februari 2005. Dit allemaal in dit artikel, hier te lezen.
7. De arbeidersklasse (4):De “praktijk” die voor Boudewijn Deckers NIET “de toets” is
Aan de ene kant maakt, PVDA-kader, Tom De Meester propaganda voor het ordewoord "6% in plaats van 21% BTW op electriciteit".(zie pvda.be en solidair.org) Aan de andere kant schreef hij mee aan het artikel van PVDA-kader Boudewijn Deckers over "de arbeidersklasse" en "de PVDA gaat opnieuw naar de bedrijven".(zie vorig artikel) Er waren vroeger al revolutionairen werkzaam in een deel van de arbeidersklasse dat werkt in "de energiesector". Door de PVDA werden die ooit als voorbeeld gesteld voor de manier waarop haar militanten zouden moeten werken in de arbeidersklasse, als LID van de arbeidersklasse.
Jan Grauwels en Luc Cieters, men zou kunnen zeggen twee "intellectuelen", maakten op een bepaald moment in hun leven de keuze ván hun leven: ze werden mijnwerker tussen de mijnwerkers. Een héél andere keuze die Boudewijn Deckers zelf ooit maakte: "partij-ideoloog worden".
Ik geef hier nu grote stukken uit het boek "De Slag om de Mijnen", (EPO, 1988) om daarna iedere keer de lessen te trekken die ik meen dat er kunnen getrokken worden. Grauwels en Cieters zagen hun politiek en ideologisch werk "als mijnwerker onder de mijnwerkers" vanuit het besef dat er een ander maatschappij dan de kapitialistische mogelijk was. Ze analyseerden dat héél concreet n.a.v. de energiesector en de de energiepolitiek op wereldvlak. Wellicht om in hun dagelijkse diskussies "revolutie" en "socialisme" zo CONCREET mogelijk voor te stellen omdat het dan pas mogelijk is om via hun deelname aan de klassenstrijd van de mijnwerkers het bewustzijn van hun mede-miijnwerkers zo ver mogelijk te kunnen doen ontwikkelen.
Zij zochten ook, levend van de historische ervaringen van de mijnwerkers zelf, naar de mogelijkheden om de mijnwerkers zo strijdbaar en zo massaal mogelijk op zo hoog mogelijke politieke opvatttingen te organiseren. Lees hier het artikel.
8. Arbeidersklasse(5):voorhoede: luisteren, meestrijden en bewustzijn verhogen.
Wat zijn nu "voorhoede-elementen"?
Volgens mij geven Jan Grauwels en Luc Cieters daar een mooi beeld van. Voorhoede-elementen zijn niet degenen die zeggen: "Vertel mij uw problemen, dan zullen wij die verwoorden en er een mooi programmapunt voor uitdenken."
"Hoge gezondheidskosten? Wat dacht je van het kiwi-model?"
"Hoge electriciteitsprijzen? En als wij nu zouden ijveren voor verlaging van BTW op electriciteit van 21 naar 6%?"
Nee, volgens Jan Grauwels en Luc Cieters zijn voorhoede-elementen, mensen die IN de arbeidersklasse zelf staan en wel mensen die werken met de volgende principes: " De drie facetten van onze strijd zijn de volgende. Een: wij werken op basis van een alternatief. Wij hebben principes en een principieel alternatief dat verregaand antikapitalistisch is. "Verregaand waanzinnig", zeiden sommige mensen in de vakbeweging toen we erover begonnen te praten. Twee: wij werken aan de democratie aan de basis. Drie: wij werken aan de democratie in de structuren. Rond 1979 lag de nadruk op het alternatief en de democratie aan de basis.
Nu is de klemtoon vechten voor het alternatief en voor de democratie in de structuur. Als je niet vecht voor democratie aan de basis en in de structuur. is het gedaan met je alternatief." Lees meer erover hier.
9. Arbeidersklasse(6): Lijn Boudewijn Deckers haalde in 2004 overhand op lijn Kris Hertogen
Lijn Boudewijn Deckers:"naar de arbeidersklasse gaan", "naar de bedrijven gaan", betekent als communist in de EERSTE plaats, aanwezig zijn op betogingen, aan de poort of aan de stakingspiketten om propaganda te voeren rond de voorstellen van de partij voor een ordewoord of progammapunt, over een bepaals conflict, regeringsmaatregel. Want dan zeg je in feite: "dit voorstel is, omdat het van de communistische partij komt, het meest radikaalste, het verst gaande programmapunt of ordewoord dat mogelijk is in dit conflict, in de strijd tegen deze regeringsmaatregel." IN FEITE ben je dan het IMAGO of PROFIEL van de partij aan het verkozen. Dat kan alleen maar betekenen: "het werven van stemmen voor de partij in verkiezingen."
Lijn Kris Hertogen:"Naar de arbeidersklasse gaan", "naar de bedrijven gaan", betekent voor een communist: arbeider worden in een bepaald bedrijf en zo definitief zelf lid uitmaken van de arbeidersklasse. IN die arbeidersklasse moet men dan maar proberen deel uit te maken van de voorhoede en als zodanig erkend worden door de mede-arbeiders.
Zou konden Jan Grauwels en Luc Cieters besluiten: " We hadden ook het marxisme bestudeerd en eruit geleerd wat het socialisme concreet kan betekenen. We waren capabel dat aan de mijnwerkers uit te leggen. Zo zijn we ertoe gekomen dat de mijnwerkers na 16, 17 jaar intens werk verstaan: "t Is de Societe Generale die de mijnen sluit'. 't Is geen kunst te zien dat er in de massa ook negatieve kanten zitten. 't Is wel een kunst te begrijpen dat die zaken kunnen weggewerkt worden, en hoe dat moet."
Op basis van het opportunisme van een Peter Mertens, Tom De Meester kon de lijn Boudewijn Deckers in 2004 definitief de overhand halen op de lijn Kris Hertogen. Lees hierover in dit artikel.
10. Arbeidersklasse(7): Wat was "enquetes"doen, wat was toen "massalijn"?
Op het vijfde congres van de PVDA in 1995, heeft Boudewijn Deckers er een revisionistische tekst door gekregen, door politieke onoplettendheid van de meerderheid op het congres (inclusief mezelf!) Die text staat in Hoofstuk III, deel 3 in "Partij van de Revolutie". Elders zal ik nog aantonen hoe de lijn in DIE tekst lijnrecht staat tegenover ANDERE texten van HETZELFDE congres. Die tekst haalt Boudewijn Deckers in 2004 weer boven (waarom hij dit kon doen vertel ik elders nog wel). Hierop is het "enquete-werk" en de "massalijn" die gebruikt wordt om de PVDA verkiezingsaantrekkelijk te maken. In de jaren '80 en ook in de tijd van AMADA, hadden "equetewerk" en "massalijn" een héél ander invulling. Dit blijkt uit de aanghaalde passages uit “De Slag om de mijnen” waar Jan Grauwels en Luc Cieters weer aan het woord zijn en waaruit blijkt of ze de visie van zeg maar, Kris Hertogen hebben overgenomen of die van Boudewijn Deckers! Lees uitgebreid in dit artikel.
11. Arbeidersklasse (8): werken onder arbeiders is, deel ervan uitmaken
Boudewijn Deckers concentreert “werken onder arbeiders” UITEINDELIJK héél subtiel rond “Hoe zorgen voor het overkomen van een goed PROFIEL van de PVDA bij het kiespubliek…. zodat er veel arbeiders op zullen stemmen in verkiezingen” …. En dat PROFIEL overbrengen moeten we zo activistisch en “militant” mogelijk doen.”
Met de overtuiging dat een revolutie ooit moet komen, waarin de arbeidersklasse zo massaal en zo hardnekkig aan mee doet (en leidt) op basis van een zo hoog mogelijke bewustzijn, komt men tot een héél andere “werking onder arbeiders”. ZEKER als men ZELF DEEL UITMAAKT VAN DIE arbeidersklasse. En wat nog méér is: blijkbaar heeft de ideologie en de politieke lijn die Boudewijn Deckers in de PVDA binnenbracht om de PVDA “te vernieuwen” verf gepakt. Want in het stukje uit “ De Slag om de mijnen” dat ik in dit artikel aanhaal, komen namen voor van partij-militanten die nu in de “vernieuwde” PVDA, KADER zijn, dus blijkbaar bereid om de PVDA mee te leiden in “de nieuwe richting” Toen konden ze met hart en ziel meemaken wat het betekent “onder arbeiders werken”. De naam Boudewijn Deckers komt hier niet voor. Hij heeft het blijkbaar dus niet zelf mogen ervaren…..Lees hier in dit artikel.
12. Reactie van “Ron”.
Dit is een bijlage-artikel voor volgend artikel.(no 13)

Ik geef hier grote stukken uit een mail van “Ron”, als reactie op de mail, “Over de "demokratie" en de "partijopvatting" van het 8e Congres van de PVDA van België” met verwijzing naar volgend artikel, die ik rondstuurde op 22 maart. Ik bespreek de essentie van de mail dus in volgend artikel.

13. Twee lijnen inzake “toets in de practijk” “massalijn” en “partijopvatting”
Ik kreeg een reactie-mail op de mail, “Over de "demokratie" en de "partijopvatting" van het 8e Congres van de PVDA van België” die ik rondstuurde op 22 maart en waarin ik het 8^e congres van de PVDA besprak.)
Aangezien dat “Ron”, denk ik, hier standpunten inneem die hetzelfde zijn van véél vroegere mede-militanten die (nog) actief werkzaam zijn in de PVDA (waarvan ik, op order van Boudewijn Deckers, ben UITGESLOTEN) zal ik hierop, in dit artikel, antwoorden
Boudewijn Deckers is als “partij-ideoloog” er blijkbaar ingeslaagd om metafysisch-idealisme te verkopen als zijnde wetenschappelijk socialisme of dialectisch en historisch materialisme: “Ron” neemt volgend IDEE uit zijn hoofd over als feitelijk vaststaande uitgangsstelling: "Je hebt en toont geen enkele band met de praktijk”. Hierop baseert hij dan zijn opvatting over mijn analyse….. In dit artikel de bespreking van Rons mail.
14. Ludo Martens’ marxisme in 1989, Boudewijn Deckers’ revisionisme in 2008.
Op Solidair.org 2 april 2008 20:31, schrijft Boudewijn Deckers “Vragen bij de gebeurtenissen in Tibet”. In het betreffende artikel bewijst Boudewijn Deckers, Nationaal Kader van de “vernieuwde” PVDA, volgens mij, hoe hij echt is. Géén zelfstandig standpunt innemen als communist, géén standpunt innemen als KADER van een communistishe partij. In 1989 heeft Ludo Martens ook het initiatief overgenomen inzake het bepalen van het standpunt van de PVDA over “de gebeurtenissen op het Tien Amenplein” omdat ANDERE kaders (Boudewijn Deckers heeft toen géén artikels onder zijn naam gepubliceerd...) maar héél voorzichtig en met grote slagen om de arm durfden standpunt innemen, “communistische kaders onwaardig”, zo moet Ludo Martens gedacht hebben. Lees meer hier in dit artikel.
15. Ontwikkeling van revisionisme in PVDA als “negatieve leermeester”
Hier kun je doorklikken naar “Het Revisionisme in de Europes Communistische Beweging deel 2a” en “Het Revisionisme in de Europese Communistische Beweging deel 2b” (de tekst die ik hier op het internet zet, moest ik wegens bestandgrootte-problemen in twee kappen.)
Het is een tekst waarin opvattingen en analyses staan die ik vroeger al INTERN opstuurde. De tekst dateert van 2006, ik was al UIT de partij gezet. Ik stuurde die reeds naar de leiding van de PVDA. NU pas zet ik die op internet. Tussen twee haakjes doe ik hierin uit de doeken hoe een UITGEKOZEN tekst van het Vijfde Congres van de PVDA in 1995, die in “Partij van de Revolutie”(EPO) staat in hoofdstuk III, deel 3 gebruikt wordt door Boudewijn Deckers.
In het artikel zelf (hier te lezen) geef ik hiervoor mijn verantwoording. Mijn conclusie is dat de concrete ontwikkelingen IN de partij lméér en méér leidde naar een werking van verkiezingscampagne naar verkiezingscampagne met daartussenin aanwezigheid in strijdsituaties (zonder echte politieke vooruitzichten die verder gingen dan de eerstvolgende verkiezingscampagne). Dit kun je dan weer concreet lezen, in de artikelenreeks De PVDA (2008:”Hervorming eerst, niet socialisme". Mijn analyse die ik eerder maakte (en waar u dus kan doorklikken en lezen) wordt zo volgens mij bevestigd door “in de praktijk getoetste argumenten” aangevuld met politieke studie.
Hierop kwam er GEEN politiek antwoord (of zelfs een politiek geargumenteerde WEERLEGGING)… maar beval Boudewijn Deckers wel tot mijn “uitsluiting”.
Nu constateer ik dat er een algemene ontwikkeling is van revisionisme binnen verschillende Communistische Partijen. Deze ontwikkeling van revisionisme kan ik maar CONCREET voorstellen door dit te allereerst te analyseren van de organisatie die ik zelf goed ken, en waar ik over veel teksten beschik. Dus de analyse van de ontwikkeling van het revisionisme BINNEN de PVDA is bedoeld als “negatieve leermeester”. Lees verder hier over mijn verantwoording.
16. PVDA op congres(2008): een communistische partij van de 21e eeuw?
In een mail verwees ik naar dit artikel, "Analyse in PVDA: geen historisch materialisme, maar revisionisme" op mijn weblog. Daarin haalde ik Peter Mertens (de nieuwe voorzitter van de Partij van de Arbeid van België) aan en hoe hij probeerde te beklemtonen hoeveel de Partij Van De Arbeid van België (in 2008) VERSCHILDE van de Belgische Werklieden Partij (BWP) uit de begin 20ste eeuw. Ik kon volgens mij aantonen dat de ooit communistische PVDA NU IDENTIEK geworden was aan de BWP die ALTIJD reformistisch geweest was. Ik kreeg enkele reacties van (vroegere) mede-militanten. (meer hierover in dit artikel met ruime mogelijkheden om door te klikken naar nog andere artikels.)
Die van “Ron” (lees hier) is een typevoorbeeld. Lees verder het artikel zelf waarbinnen u verder kunt doorklikken.
17. Mao Zedong in “Over de Practijk” TEGEN empirisme
"Ron" schrijft in zijn mail (als reactie op een mail van mij- lees "Ron"'s mail verder hier): "een aantal citaten om de band van de Theorie met de practijk op te frissen" en "citeert" vervolgens o.a. Mao Zedong. Maar in feite gaat het over DRIE citaten die onderling van elkaar gescheiden zijn in de originele tekst van Mao Zedong "Over de Practijk", door grote stukken tekst. Dus hier kiest Ron citaten die moeten bewijzen hetgeen hij als "Algemene waarheid"stelt “Ron” , zonder dat hij dat zo bedoeld, daar ben ik wel zeker van,pleit voor het Empirisme dat Mao Zedong juist BESTRIJDT in “Over de Practijk”
Bij Ron heeft zich een ”verwrongen" visie op “toepassing van het marxisme-leninisme” ontwikkeld.
Dit heeft zich blijkbaar voorgedaan bij véél partijmilitanten, ooit lid geworden omwille van het revolutionair karakter van de PVDA, en die nu nog als lid maar ideologisch kunnen standhouden in een tot-reformistisch-verworden partij. Naast het zichzelf opgeleggen van “suivistisch activisme” heeft de politieke en ideologische inwerking van een kader als Boudewijn Deckers hier schuld aan. Lees hierover in dit artikel (waarin u kunt doorkliken naar nog andere artikels)
18. Reactie van “Ron”
De mail van “Ron” als een bijlage-artikel voor vorig artikel.

Ik geef hier grote stukken weer uit de mail van “Ron”, die hij mij stuurde als reactie op mijn mail, “Over de "demokratie" en de "partijopvatting" van het 8e Congres van de PVDA van België” met verwijzing naar volgend artikel, die ik rondstuurde op 22 maart. Hier dus de mail van Ron.