Aan de bewuste leden van de PVDA
Aan het eind van de analyse heb ik nu een aantal vragen voor degenen die dachten een bewuste keuze te hebben gemaakt door lid te worden van de Partij van de Arbeid van België.
Van wat voor een partij ben je ooit lid geworden? Hoe dacht je ooit je engagement op te nemen evenals je inzet om te zorgen dat die partij de partij zou blijven waar je voor wil militeren?
In 1995 hebben AL de leden (toen waren er nog GEEN onderscheid tussen BESLISSENDE en RAADGEVENDE leden) gekozen voor een "Partij van de revolutie" en voor kaders die getoetst zouden worden op het leiden van de partij naar het volgende:
"De economische wereldcrisis verscherpt op een dramatische wijze de levens- en werkomstandigheden van de
De wereld is volledig verdeeld onder de monopolies. Er ontwikkelt zich een planetaire strijd voor de herverdeling. De tegenstellingen tussen de Verenigde
Als economisch en politiek systeem
Dit misdadig en onmenselijk systeem zal nochtans niet zomaar verdwijnen. De beestachtigheid van dit imperialistische systeem kent geen limieten. Alleen de volksopstand en de socialistische revolutie kunnen een einde maken aan dit barbaarse systeem.
De hele werking van een communistische partij moet geïnspireerd zijn door de plicht alle vormen van de klassestrijd te leiden, om ze verder te ontwikkelen tot de socialistische revolutie en de omverwerping van de dictatuur van de burgerij en tot de instelling van het socialisme, dankzij de dictatuur van het proletariaat…."[1]
Met andere woorden: vindt je dat de statutaire regels inzake democratisch centralisme, waar je je zelf toe hebt verbonden, door dat deel van de leiding, door dié kaders echt nageleefd zijn?
Schuilt in het propageren voor de strijd voor het "kiwimodel" dan toch toch het element van "het optrekken tot een bewustzijn tot een strijd tegen het kapitalisme"?
In de huidige kapitalistische wereld van geglobaliseerde farma-monopolies zijn een deel van de werkers (die bijvoorbeeld in Indiase sloppenwijken) gratis proefkonijnen, in het onderzoek naar "de best mogelijke medikamenten". Die "best mogelijke medikamenten" zullen voor een groot deel van de werkers in Afrika, Zuid-Oost Azië, Oost-Europa en wellicht in verschillende lidstaten van de Europese unie onbetaalbaar zijn.
In een klein deelgebied van deze kapitalistische wereld, in BELGIË met name, waar door het terugbetalingssysteem, de medikamenten, in verhouding tot de rest van de werkers in de wereld, toch nog "iets" beter betaalbaar zijn, worden de werkers aangezet tot een strijd voor een wet op openbare aanbesteding zodat die geglobaliseerde farma-monopolies in BELGIE dan toch, akkoord moeten gaan met lagere prijzen.
Tegelijk worden ze aangezet tot het STEMMEN voor een partij waarvan de eventuele verkozenen zich ertoe verbinden ervoor te zorgen dat "het op de parlementaire agenda wordt gezet."
Vind je dat de PVDA met deze "partijvernieuwing sinds 2004" de klassenstrijd doet stappen zetten, naar een strijd van de werkers (in de wereld? In Europa? In België) tegen het kapitalisme?
Zeg je: ik heb als partijlid hier bewust mee voor gekozen, het democratisch centralisme heeft correct gewerkt?
…Of vind je niet dat het in het beste geval gaat (laat ik het even héél provocatief stellen) naar een opwekking tot een strijd "Belgische werkers eerst"?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten