PVDA in 2008(10):"Hervorming eerst, niet socialisme"

Op Solidair.org, dinsdag, 9 maart 2004, Gaston Van Dyck interviewt Jan Hasaers en Jo Cottenier

Na PVDA-enquête, het debat over de oplossingen
PVDA-leden beslissen deze maand over centrale verkiezingseisen
"Eind deze maand brengen wij overal in het land onze leden bijeen", zeggen Jo Cottenier en Jan Hasaers van de PVDA-leiding. "Samen hakken we dan enkele belangrijke knopen door voor de kiescampagne: de lijsttrekkers, de centrale slagzin en vooral de eisen voor het actie- en kiesprogramma." …"[1]

Dus de enquete, de raadpleging en de diskussies op algemene ledenvergaderingen, de VERNIEUWING van de PVDA in 2004… het dient in de EERSTE plaats om te komen tot een verkiezingsprogramma, om zo goed mogelijk te kunnen scoren in verkiezingen. Dat er ook, maar secundair van "actie"-programma gesproken wordt, betekent dat de deelname aan acties zullen dienen om de eisen van het VERKIEZINGS-programma als ordewoorden in de actie te propageren, om zo het IMAGO van de PVDA als (natuurlijk logisch) "beste verdediger" van die "actie"-eisen op te poetsen… in de aanloop van alweer de volgende VERKIEZINGEN. Dit zijn truken die de BWP gebruikte, de voorloper van de BSP die weer de voorloper was van de PS én de SPA!
Verder.

Welke politieke conclusies trekken jullie uit de enquête?
Jan Hasaers. …Alle mensen die aan de enquête hebben meegewerkt en dan vooral de lezers van Solidair…hebben de drie belangrijkste problemen aangewezen die de PVDA bij de komende verkiezingen zal aanpakken. Voor die drie punten willen we concrete eisen formuleren voor de lijst PVDA+ die we bij de komende verkiezingen presenteren. De drie thema's zijn : werk, geneeskundige zorg en belastingen.
Hoe gaan jullie tot dit eisenprogramma komen? …
Jo Cottenier. Drie weken geleden stelden we in Solidair vijf doelstellingen en een hele reeks eisen voor. Verschillende basiscellen van de PVDA hebben hun bedenkingen daarover doorgegeven. Wij zijn bezig de verslagen daarvan door te nemen. In Gent vroegen ze bovendien op één week tijd 17 syndicalisten wat ze van die voorstellen vonden. De komende weken doen we hetzelfde bij syndicalisten in andere provincies. …
De 32- of 36-urenweek zien ze niet altijd zitten. Het probleem met arbeidsduurvermindering, zo zegt een militant uit de metaal, is het loonverlies en het feit dat er geen mensen bijkomen: het tempo wordt gewoon opgedreven. Er komen wel twee andere voorstellen uit de bus. Brugpensioen op 55 jaar met verplichte aanwerving van een jongere is er één van…."[2]

Bij de syndicalisten, dus de wettelijk bepaalde en erkende leiders van een eventuele strijdbeweging van de werkers en uit welk midden de door de kapitalisten erkende onderhandelaars zullen komen, leeft het besef dat hetgeen je als ordewoord kiest voor een strijdbeweging NOOIT het uiteindelijke resultaat van de strijd zal zijn. Ook de werkers op de vloer, die de door de PVDA voorgestelde ordewoorden zouden moeten opnemen als inzet van hun strijd (voor werk) beseffen dit.
Een "herverdeling van het werk door arbeidsduurvermindering" als inzet van de strijd zelf, door het als uiteindelijk strijdobjectief zelf te nemen, leidt naar, uiteindelijk toegeven (na eventueel uitputtende strijd )op een arbeidsduurvermindering met meer ritmeverhoging dan dat er aanwervingen zijn en een nooit volledig "loonbehoud", dus netto met loonVERLIES.
Een ander voorstel van de PVDA (door Jo Cottenier in een Marxistische Studie op voorhand al uitgewerkt) is dan "beter". Bij een strijd met als inzet "BEHOUD van de mogelijkheid om op 55 op brugpensioen te gaan, met een aanwerving van een jongere" kan men niet veel verliezen. De reeds zich voltrekkende uitholling van het brugpensioen kan er op zijn minst mee worden vertraagd.
En op een eventueel als (onderhandeld )resultaat van de strijd kan men alleen maar winnen: "méér behoud van de mogelijkheid van brugpensioen, eventuéél behouden op 55 jaar, al dan niet mét aanwervingen."
Zo wordt de eis met de toevoeging "met verplichte aanwerving van een jongere" niet meer een inzet voor strijd voor MEER WERK, maar om MEER VOLK (ook jongeren) in strijd achter die eis (tot BEHOUD van de mogelijkheid om op 55 op brugpensioen te gaan ) te krijgen.
Een spontane strijdvaardigheid borrelt reeds op uit de concrete bestaande toestand van verhoogde werkdruk (evenals bij problemen met aanvraag tot verlof e.d.) en wordt door Jan geformuleerd als:

"Extra aanwervingen tegen de werkdruk is een tweede voorstel…."

Verder.

"Vast werk … hoe druk je dat uit in een eis?
Jan Hasaers. In een eerste ontwerp stelden we voor de patroons bij herstructurering te verplichten afgedankte arbeiders ander werk aan te bieden. Maar dat viel niet in goede aarde. "Dat is een sociaal plan mét afdankingen bij voorbaat aanvaarden. We willen in de eerste plaats onze job houden", zeggen ons vakbondsmilitanten. "[3]

Een idee van PVDA-kaders voor een mogelijke initiatief van VERKOZENEN (en voor de PVDA is sinds 2004 het doel van verkiezingen: verkozenen halen) om tot een alliantie in het parlement te komen om de Wet Decroly er door te krijgen. Dit is een reformistische tactiek zoals bij de BWP, begin vorige eeuw, die een alliantie met de liberalen rond "Algemeen MEERVOUDIG stemrecht" wilden proberen te vormen. Dit wordt echter door de sindikalisten en wellicht ook geenqueteerde werkers …afgeschoten.

Verder een beschrijving door de PVDA van een reeds aan de gang zijnde strijd….

"…het scheppen van nieuwe arbeidsplaatsen door de overheid scoort beter. Vooral in de non-profit, de zorgsector, het onderwijs en de ziekenhuizen ziet iedereen dat de noden groot zijn. Sommigen willen ook alle interimcontracten omzetten in vaste contracten. Anderen stellen voor het aantal interims per bedrijf te begrenzen. "[4]

Verder.

"De medische kosten doen dalen is de tweede prioriteit. Hoe gaan jullie dat realiseren? "

OPMERKING: Peter Mertens maakt daar op 18 april 2007 eigenmachtig wel de EERSTE prioriteit van!

"Jo Cottenier. Onze dokterspraktijken geven hier het goede voorbeeld. Alle dokterskosten worden terugbetaald door de ziekteverzekering. Dat principe moet toegepast worden op alle andere medische kosten. De mensen klagen vooral over de hoge facturen van ziekenhuizen en specialisten, over dure onderzoeken en medicamenten. De dokters Dirk Vanduppen en Sofie Merckx van Geneeskunde voor het Volk hebben een uitstekende petitie gelanceerd voor goedkopere medicamenten. Ze vragen dat de overheid aan de patiënt de generische volledig terugbetaalt. Die zijn 50 tot 80 procent goedkoper, zodat de ziekteverzekering minder betaalt aan de farmaceutische industrie. De ziekteverzekering moet alle medische kosten dekken en alles terugbetalen aan de patiënt.
Wie gaat dat allemaal betalen?
Jan Hasaers. Eerst toch even in herinnering brengen dat elke arbeider en bediende al een forse bijdrage betaalt aan de sociale zekerheid! De enigen die altijd minder bijdragen, zijn de patroons en de staat zelf. Het is dan ook daar dat wij de oplossing zoeken.
Een eis die aanslaat is de belasting op fortuinen boven de 400.000 euro. …De fiscale amnestie moet vervangen worden door zero tolerantie tegenover de grote fraude. In één ruk worden hier ook de banksector en de speculatie op de beurs mee verbonden. …"[5]

Een meerderheid binnen 3000 geënqueteerden koos als derde prioriteit voor een rechtvaardige herverdeling (rechtvaardig belastingsysteem). Hiervoor formuleerde men de eis tot "vermogenbelasting". Jan Hasaers komt dan met een vage argumentatie, en een slechts gedeeltelijke en verkeerde historische voorstelling van zaken. Zo wordt een historisch gegeven dat de communisten zouden moeten gebruiken om het politiek bewustzijn van de werkers te VERHOGEN, gebruikt om een populistische formulering van de eis die de leden konden kiezen voor een betere HERVERDELING om te vormen tot een eis voor "FINANCIERING van de sociale zekerheid door de invoer van een vermogenbelasting."
Hierdoor moet niet meer worden gesproken over een eis tot een DRASTISCHE COLLECTIEVE loonsverhoging opdat de werkers OPNIEUW hun sociale zekerheid ZELF kunnen betalen (zodat die "naar behoefte" - dus SCHIJNBAAR gratis, aan een ieder kan gegeven worden) EN hun koopkracht verhoogt.
Ook moet dan niet meer gesproken worden om dan TEGELIJK, het afromen van een deel van de MEERWAARDE OPNIEUW in te stellen, door HERSTEL van de oorspronkelijke vennootsbelasting op 49%, om daarmee de STAATSbijdrage OPNIEUW in te voeren…!
Verder.

Jo Cottenier. … "Het probleem zijn vooral de ontsnappingspistes, die de 32 procent vennootschapsbelasting ontwijken. Die pistes aanpakken is beter dan de aanslagvoet verhogen" zei een van de syndicalisten. Voor de belastingdruk op de werkers heeft de enquête aangetoond dat het vooral de bijkomende taksen, zoals op vuilniszakken, huisvuilophaling, parkeerplaatsen, riolering zijn die verontwaardiging wekken. Maar ook het serieus optrekken van het belastingvrij minimum voor de laagste inkomens slaat aan…"[6]

De vennootsbelasting is een belasting op WINST (oorspronkelijk in 1979 nog zo'n 49%), dus een afromen van meerwaarde. De kapitalisten gingen oorspronkelijk accoord hiermee en ook met de mogelijke financiering van de staatsbijdrage aan de sociale zekerheid ermee. In die zin was dit een indirecte en collectieve loons-VERHOGING voor de werkers in België. Minder toeëgening van meerwaarde door de kapitalisten betekent collectief meer arbeidsloon voor de werkers.
Natuurlijk diende een ander deel van de vennootsbelasting (zoals andere belastingen) ook voor het functionieren van het staatsapparaat en de uitbouw van de -voor de kapitalistische bedrijven- nodige infrastruktuur.
De staatsbijdrage is afgeschaft…., de vennootsbelasting OFFICIEEL verlaagd… en aan de kapitalisten dan nog wettelijke mogelijkheden gegeven om ze IN DE REALITEIT nog verder te verlagen…
Het nodige inkomen voor het functionieren van de staat en voor de uitbouw van de voor de monopolies nodige infrastructuur, wordt nu meer en meer door nieuwe belastingsvormen gefinancierd die vooral dan weer de werkers treffen, en dus in feite een collectieve loons-VERLAGING betekenen.
Jo Cottenier gebruikt zijn kennis niet om het bewustzijn van de werkers te verhogen, maar om de werkers te overtuigen toch maar het beste voor de PVDA -ordewoorden te KIEZEN.

Jullie eisenprogramma is toch niet beperkt tot drie of vier eisen?
Jan Hasaers. Nee, onze partij zoekt natuurlijk voor alle problemen van de mensen een oplossing. Die vatten we samen in een volledig programma. Daarin werken we ook ons globaal financieringsplan uit.
Naast sociale thema's bevat dit programma ook onze democratische eisen, de strijd tegen racisme, vrede en oorlog, onze kijk op de maatschappij en ons socialistisch alternatief. …"

Het uiteindelijke programma zal dus "voor elk(e kiezer) wat wils" bevatten….zelfs een "socialistische alternatief"….maar dan wel geformuleerd op een manier waar het Vijfde PVDA-Congres van 1995 als volgt tegen waarschuwt:

" De opportunisten geloven niet dat de hoogste taken van de revolutie "realiseerbaar"zijn. Ze spreken erover voor de vorm, maar de revolutie is niet in hun concrete handelingen aanwezig. Volgens hen zal het niet mogelijk zijn de hoogste taken te verwezenlijken, men moet zich houden aan wat vandaag mogelijk is. En wat mogelijk is, is wat reeds gebeurt, hetgeen waarvoor de arbeiders nu vechten. De huidige strijd, de huidige beweging, het huidige werk is alles; het uiteindelijke doel, de socialistische revolutie is niets, is niet te verwezenlijken, bepaalt noch oriënteert het huidige werk."[7]

Verder.

Jo Cottenier. Rond werk bijvoorbeeld moeten we een keuze maken tussen een zevental pistes … Eén van die pistes moet uitmonden in één centrale eis. Voor geneeskundige zorgen kan dat bijvoorbeeld zijn: volledige terugbetaling van medicamenten en medische kosten. Voor belastingen: taksen afvoeren, vermogensbelasting invoeren.Ook hierover zullen de leden op de provinciale conventies de knoop doorhakken. …"[8]

Het doel is om voortaan te kunnen scoren bij verkiezingen. De politieke punten waar de hele partij-werking wordt op afgesteld moeten hierop zijn afgesteld. Door bij een steekproef van het kiespubliek te peilen wat de problemen zijn wat dat kiespubliek bezig houdt, OOK als hij moet STEMMEN, kunnen voor die problemen steeds een inslaand programmapunt gekoppeld worden. Bijvoorbeeld voor WERK: "brugpensioen op 55 met aanwerving van een jongere". Bijvoorbeeld rond kosten voor gezondheidszorg: "wet op openbare aanbesteding voor medikamenten".
Omdat het een programmapunt is van de PVDA, zullen de mensen (zo hopen Jo, Jan, Herwig en Peter) dan voor de beste verdedigers kiezen van "brugpensioen op 55 met aanwerving van een jongere" en van "de wet op openbare aanbesteding voor medikamenten"… want dat is natuurlijk de PVDA ZELF!
Jo, Jan, Herwig en Peter hebben hun lessen bij de Sociaal-democraten aan het begin van vorige eeuw goed geleerd! (ga nu naar volgend artikel)

---

[1] Solidair.org,9 maart 2004.

[2] Solidair.org, dinsdag 9 maart, Gaston Van Dyck interviewt Jan Hasaers en Jo Cottenier.

[3] Solidair.org, dinsdag 9 maart, Gaston Van Dyck interviewt Jan Hasaers en Jo Cottenier.

[4] Solidair.org, dinsdag 9 maart, Gaston Van Dyck interviewt Jan Hasaers en Jo Cottenier.

[5] Solidair.org, dinsdag 9 maart, Gaston Van Dyck interviewt Jan Hasaers en Jo Cottenier.

[6] Idem.

[7] Uit "Partij van de revolutie", teksten van het vijfde congres van de PVDAin 1995, te koop bij EPO.

[8] Solidair.org, dinsdag 9 maart, Gaston Van Dyck interviewt Jan Hasaers en Jo Cottenier.